ΒΟΛΟΣ/ VOLOS | AUTHENTICITY/ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΒΟΛΟΣ/ VOLOS
AUTHENTICITY/ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ

Τυπολογία της τσιπουροκατάνυξης

A Taxonomy of Tsipouro Worship

Του Αλέξανδρου Ψυχούλη/ By ALexandros Psychoulis

Ο Αλέξανδρος Ψυχούλης είναι εικαστικός και καθηγητής Τέχνης και Τεχνολογίας στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Alexandros Psychoulis is an artist and Professor of Art and Technology at the Architectural School in Thessaly.

PHOTOS: © AKIS ORFANIDIS

1η δημοσίευση/ 1st Published: Domotelling magazine, 08/2016

Η τσιπουροκατάνυξη είναι άλλο πράγμα από το «πήγα για τσίπουρα». Είναι εκείνη η κατάσταση πληρότητας και αγάπης προς όλους, στην οποία φτάνεις όταν όλα έχουν γίνει όπως πρέπει να γίνουν, όπως προσ τάζει μια ιστορία 100 χρόνων εξέλιξης της τσιπουροποσίας σ την πόλη του Βόλου και της Νέας Ιωνίας. Αν δεν ξέρεις τα κατατόπια, προσπάθησε να βρεις έναν ινστρούχτορα, έναν Βολιώτη μερακλή, να σε οδηγήσει. Αν πάλι αυτό είναι αδύνατον, πορεύσου έχοντας στο νου τα παρακάτω.

Tsipouro worship is something completely different than the casual “I’m going out for a tsipouro.” It’s a state of love and satisfaction at tained when everything falls in place as dictated by the hundred-year evolution of tsipouro drinking in the cities of Volos and Nea Ionia. (scroll down for the full English text)

Το σωστό μαγαζί

Τα παραδοσιακά τσιπουράδικα, αυτά που ακολουθούν το σωστό πρωτόκολλο μεζέδων και σερβίρουν καλό χύμα τσίπουρο, είναι χωμένα σε εσωτερικές πλατείες και στενά της πόλης. Δεν έχουν γιγάντια τραπέζια και κράχτες για τους πελάτες. Είναι γεμάτα κόσμο και στα τραπέζια τους θα δεις τα σκεύη της ιεροτελεστίας. Μικρά ποτήρια, μικρά πιάτα, μικρά πιρούνια, χαρτοπετσέτες από λαδόκολλα, σκεύος για τα μπάζα.Ένας καλός τρόπος για να σιγουρευτείς είναι να ρωτήσεις τον σερβιτόρο αν σερβίρουν τηγανητές πατάτες. Αν σε χλευάσει προσβλητικά, κάθισε. Είσαι στο σωστό μέρος.

Μετρημένες κουβέντες

Το μόνο που χρειάζεται είναι να πληροφορήσεις τον σερβιτόρο μονολεκτικά για το είδος του τσίπουρου που πίνεις. «Με» αν προτιμάς με γλυκάνισο, «χωρίς» στην αντίθετη περίπτωση. Όλα τα υπόλοιπα θα τα αναλάβει αυτός. Δεν χρειάζεται να ζητήσεις κατάλογο (εκτός κι αν θες να καταλάβουν ότι είσαι από άλλο πλανήτη). Τρία πιατάκια με εκλεκτά θαλασσινά εδέσματα θα συνοδεύσουν το κάθε τσίπουρο που έρχεται. Μάθε το όνομα του σερβιτόρου –το ακούς από τα διπλανά τραπέζια–, φώναζέ τον να σε κοιτάξει και δείξε του από μακριά το ποτήρι σου αν θες κι άλλο τσίπουρο, την άδεια παγοθήκη αν θες πάγο. Εξασκήσου στην παντομίμα.

Πιες με ρυθμό

Δεν χρειάζεται να βιάζεσαι, αλλά ούτε και να το λιβανίζεις. Συντονίσου με τους συνδαιτυμόνες σου, ώστε να πίνετε στον ίδιο ρυθμό. Μην τρως περισσότερο απ’ ό,τι πίνεις, θα χορτάσεις γρήγορα και θα καταστρέψεις τη γλυκιά ροή των πραγμάτων. Μην αγχώνεσαι από το πρώτο τσίπουρο για το αν θα χορτάσεις και μην παραγγέλνεις έξτρα μεζέδες. Όλα είναι υπολογισμένα για να σε οδηγήσουν στην προσωρινή ευτυχία.

Μαθηματικά

Το ερώτημα «με πόσους να τα πιω;» είναι κρίσιμο. Από δύο έως τέσσερα το πολύ πέντε άτομα είναι το καλύτερο. Στις μεγάλες παρέες το πράγμα μοιάζει ασυντόνιστο, οι συζητήσεις γέρνουν και είναι δύσκολο να επιτευχθεί η συλλογική ανάταση των συμποτών.

Συζήτησε χαλαρά

Οδεύοντας προς την τσιπουροκατάνυξη, άφησε πίσω τις σοβαρές κουβέντες. Συζήτησε χαλαρά επί παντός επιστητού και, προς Θεού, μην αποφασίσεις να λύσεις κάποιο πρόβλημα. Φρόντισε να υπάρχει στοιχειωδώς καλή διάθεση στο τραπέζι και το απόσταγμα θα την απογειώσει. Το τσούγκρισμα σε τακτά χρονικά διαστήματα είναι ένα είδος ενστικτώδους ή εκούσιου restart. Το κάνουμε όταν η συζήτηση πλατειάσει, όταν παρασοβαρέψει, όταν κάποιος ξεχαστεί και μονολογεί περί θεμάτων αδιάφορων στους άλλους. Η επανεκκίνηση συντονίζει ξανά την ομάδα και το θέμα συζήτησης συνήθως αλλάζει.

Tips

- Για ατεκμηρίωτους λόγους, το τσίπουρο ενεργεί καλύτερα στο πνεύμα σου όσο ακόμα υπάρχει το φως της μέρας.

- Οι μεζέδες, άλλωστε, είναι δύσπεπτοι για το βράδυ.

- Πίνε λίγο νερό κάθε τόσο.

- Μία μπίρα μετά βοηθάει για να έχεις ένα ήπιο ξενέρωμα.

If you’re not familiar with the territory, look for a true enthusiast from Volos to serve as your guide. If this is impossible, don’t let it stop you, but do keep the following in mind.

Finding the Right Place.

The traditional tsipouradiko that follows the established practice of small dishes served with a good house tsipouro will be tucked away in tiny squares and narrow back streets in the center of town. It will not have gigantic tables or overly hearty waiters trying to lure in customers. It will be packed with people, and on their tables you’ll see all the trappings essential to the ritual: small glasses, small plates, small forks, wax paper

napkins, and a bowl for the remains.

A good way to know that you’ve found the right place is to ask the waiter whether they serve French fries. If he sneers at you contemptuously, take a seat. You’ve made it.

Use Few Words

The only thing you need to do is let your waiter know in as few syllables as possible the kind of tsipouro you’d like to drink. “With” if you prefer the kind with aniseed; “without” if not. He will take care of everything else.

You don’t need to ask for a menu (unless you want to tip them off that you’re completely out to lunch). Three small plates with first-rate seafood will accompany each order of tsipouro. Find out your waiter’s name – you’ll hear it at the neighboring tables – shout it out to get his attention and raise your glass if you want another tsipouro, or the empty ice bucket if you want more ice. Practice your miming skills.

Pace Yourself

There’s no need to hurry, but there’s also no reason to linger. You and your companions at the table ought to synchronize so that you’re drinking at the same pace. Don’t eat more than you drink or you’ll fill up too quickly and destroy the delicate rhythm of the experience. There’s no need to start worrying, as soon as the first tsipouro is on the table, about whether there will be enough to eat. And whatever you do, don’t order extra dishes. Everything has been carefully calibrated to lead to provisional bliss.

Mathematics

The following issue is a critical one: how many people are you going to drink with? Two to four, at most five, is ideal. Larger groups interrupt the ceremonial flow of things, conversations veer off course, and a shared exhilaration becomes impossible to achieve.

Small talk

The path towards tsipouro-worship requires that you leave behind serious discussions. You can make small talk about anything but for God’s sake don’t even dream of tackling a difficult issue. If a generally good mood prevails at the table, the spirits are sure to do the rest. The clinking of glasses at regular intervals is a kind of semi-conscious or subconscious equivalent to pressing the restart button. We do it when the conversation runs on for too long, when it turns too serious, or when someone starts going on about things that are uninteresting to everyone else. This way of marking a new beginning often leads to a change in conversation and everyone once again finds themselves on the same page.

Tips

- For reasons yet to be determined, tsipouro’s restorative effects on the soul are best felt under the lingering light of day. Besides, the accompanying dishes are more difficult to digest at night.

- Make sure to drink some water occasionally.

- A beer later on results in a smoother recovery.

Explore Domotel Xenia Volos